„Kartka z kalendarza - 70 lat temu”: czwartek, 1 marca 1945 roku

„1 marca 1945 r. Działania bojowe korpusu ograniczały się do wymiany ognia z broni ręcznej i maszynowej oraz rozpoznania. Na tym odcinku zwiadowcy umiejętnymi i śmiałymi działaniami całkowicie rozpoznali ugrupowanie przeciwnika.
Śmiało i zuchwale prowadzili 1 marca działania zwiadowcy 2 Dywizji Powietrzno-Desantowej Gwardii pod dowództwem starszyny gwardii Nienaszewa. O godz. 23.00 grupa znienacka napadła na czujki przeciwnika, znajdujące się w dwóch domach w rejonie Mnicha (środkowa część). W walce wręcz odważni zwiadowcy zabili 12 Niemców i zdobyli dokumenty. Bez strat powrócili za swoje linie”.

CAMO FR, f. 95 SK, op. 1, d. 46, Dziennik działań bojowych 95 Korpusu Strzelców za 1945 r., l. 23.

„Kartka z kalendarza - 70 lat temu”: środa, 28 lutego 1945 roku

„28 lutego: Sowiecki klin na południowy-zachód od Strumienia został okrążony i zlikwidowany. Wieczorem nastąpił ostrzał artyleryjski Skoczowa. Nowym komendantem miasta został kapitan Herbert Hintze z 3 Dywizji Górskiej, który ulokował się w ratuszu.
Zadaniem 83 batalionu 3 Dywizji Górskiej była obrona linii Brenna – Ochaby. Na prawym skrzydle batalionu, ze stanowiskiem dowodzenia w Lipowcu, a potem w Górkach, stacjonowała 1 kompania pod dowództwem porucznika Josefa Bogenriedera, gdzie został on ciężko ranny i stracił nogę”.

K. W. Neumann (tłum. D. Krejza), Oczyma wroga: ostatnie tygodnie wojny w Skoczowie. „Gazeta Skoczowska” 1991 nr 8, s. 6.

„Kartka z kalendarza - 70 lat temu”: wtorek, 27 lutego 1945 roku

SYTUACJA W POWIETRZU. Lotnictwo przeciwnika 27.21945 r. działań nie prowadziło. (…)
Jednostki 8 Armii Lotniczej w ciągu 27.2.1945 r. parami samolotów szturmowych, myśliwców i pojedynczymi samolotami bombowo-rozpoznawczymi prowadziły rozpoznanie wojsk, transportów samochodowych i kolejowych przeciwnika przed frontem 38 Armii, 1 Armii Gwardii (…).
Loty wykonywało – 18 samolotów, z czego: 10 myśliwców 10 Korpusu Lotnictwa Myśliwskiego, 4 samoloty szturmowe 8 Korpusu Lotnictwa Szturmowego, 5 samoloty bombowo-rozpoznawcze 8 pułku lotnictwa rozpoznawczego.
Wykonano – 18 samolotowylotów, z czego: na rozpoznanie – 12, w tym 10 Korpus Lotnictwa Myśliwskiego – 4, 8 Korpus Lotnictwa Szturmowego – 4, 8 pułk lotnictwa rozpoznawczego – 4; loty w osłonie – 6.
Nalot – 19 godzin 00 minut, z czego: myśliwce – 9 godzin, samoloty szturmowe – 5 godzin, samoloty bombowo-rozpoznawcze – 5 godzin. Spotkań z lotnictwem przeciwnika nie było, amunicji nie zużyto.
Straty - 2 samoloty Jak-1 ze 112 pułku lotnictwa myśliwskiego gwardii, piloci Jełagin i Kolesnikow nie wrócili z zadania bojowego”.

CAMO FR, f. 346, op. 5755, d. 239, Dziennik działań bojowych 8 Armii Lotniczej za miesiąc luty 1945 r., l. 105-106.

Zestawienie strat bezpowrotnych składu osobowego jednostek 10 Korpusu Lotnictwa Myśliwskiego (nominalnie obejmuje okres od 10 do 20 marca 1945 r.). Dokument podaje stratę czterech następujących pilotów: zaginiony podczas lotu bojowego 20.02.1945 r. lejt. gw. Michaił Filippowicz Szewczenko (Михаил Филиппович Шевченко), 113 pułk lotnictwa myśliwskiego gwardii, zmarły 14.03.1945 r. z ran odniesionych podczas lotu bojowego lejt. gw. Nikołaj Fiedorowicz Michalin (Николай Федорович Михалин), 113 pułk lotnictwa myśliwskiego gwardii, zaginiony podczas lotu bojowego 27.02.1945 r. st. lejt. gw. Michaił Josifowicz Jełagin (Михаил Иосифович Елагин), 112 pułk lotnictwa myśliwskiego gwardii, zaginiony podczas lotu bojowego 27.02.1945 r. lejt. gw. Piotr Pawłowicz Kolesnikow (Петр Павлович Колесников), 112 pułk lotnictwa myśliwskiego gwardii. Źródło: CAMO FR, dostęp: www.obd-memorial.ru.                        

„Kartka z kalendarza - 70 lat temu”: poniedziałek, 26 lutego 1945 roku

„26 lutego: Wojska niemieckie w przeciwnatarciu odbiły trzy wioski. Ujęto 200 jeńców sowieckich. Aby osiągnąć rejon Skoczowa wojska niemieckie 3 Dywizji Górskiej przekroczyły grzbiet górski (w rejonie Ustronia)”.

K. W. Neumann (tłum. D. Krejza), Oczyma wroga: ostatnie tygodnie wojny w Skoczowie. „Gazeta Skoczowska” 1991 nr 8, s. 6.

*      *      *

„(…) na odcinku 38 Armii broniące się wojska niemieckie skutecznie przeprowadzonym silnym kontratakiem rozbiły 26 lutego w rejonie Bąkowa obronę trzech radzieckich pułków z 305 i 121 Dywizji Strzelców. Niespodziewany dla Sowietów atak nastąpił wieczorem o godzinie 20.40. Pod ogniem artyleryjskim i moździerzowym znalazł się przedni skraj, a także głębiej urzutowane pozycje 1002 pułku 305 Dywizji Strzelców oraz 383 i 574 pułku 121 Dywizji Strzelców. Niemcy nacierali od strony Kolonii Piotrowej na południe od Jarząbkowic siłami dwóch batalionów piechoty, wspartych przez kilka czołgów i dział pancernych oraz 2 transportery opancerzone. Z kolei z kierunku lasu Borowiec atakowało do 150 piechurów i 1 działo pancerne. Obrona radziecka została przełamana na odcinku 1002 pułku strzelców. Atakujący do godziny 22 osiągnęli rejon na południowy-zachód od Bąkowa i wyszli na tyły wspomnianych dwóch pułków 121 Dywizji Strzelców. Doszło do okrążenia 574 pułku strzelców. Jego oficerowie i żołnierze pojedynczo i grupami przebijali się do swoich pozycji przez kilka następnych dni; ostatni aż do 1 marca włącznie. Straty radzieckie, zarówno w sile żywej jak i sprzęcie, były znaczne. Łącznie wyniosły do 350 poległych, rannych i zaginionych”.

G. Kasztura, Operacja ostrawska. Położenie wojsk niemieckich i radzieckich, w: W. Kiełkowski, G. Kasztura, Batalia o Śląsk Cieszyński. Między styczniem a majem 1945 roku, Zebrzydowice 2014, s. 182.